Historical Irish Corpus
1600 - 1926
Historical Dictionary of Irish
Search the corpus
Browse the Text Archive 1600-1926
Sermoin air a mBreitheamhnas
Title
Sermoin air a mBreitheamhnas
Author(s)
Roche, James,
Compiler/Editor
James Roche
Composition Date
1830
Publisher
(Corcaigh: W.H. Fergusson, 1830c.)
Téacs
Comhad TEI
Gnáth-Théacs
Comhad ePub
Search Texts
Enter word/phrase
Search Type
Headword
Standardised
Exact match
Phrase
Word Type
All
Adjective
Noun
Preposition
Pronoun
Verb
Verbal Noun
Poetry/Prose
Both
Prose
Poetry
Set Dates
1600
1926
<N L246> <L 2> <B 1830c> <C Prós> <M 8> <T Sermoin air a mBreitheamhnas> <U Anaithnid; eag. James Roche> <F Corcaigh: W.H. Fergusson> AIR A MBREITHEAMHNAS. “Ta se a ndan do na daoinibh bas dfaghail aon uair amhain agus tareis an bhais an breitheamhnas n.” Pol.9,Cab.27. An eugmhais bheith air caodh cineamhna gan airiomh, agus contabhairthaidhe ata air gach aon taobh dhiobh, - mar ta cogadh, fuacht, ocras, an uile ghne aicide, bochtaineacht agus gach cruadhtan a lannann i; agus go bfuil na millti daone air feadh an Domhain mhoir an uile am, a fulang a gceanna fein de na cruadhtanaibh ud, is dubhach an nidh dhon duine, an uair thugan se fa dearra, aneugmhais a cheanamhriocht de na hanacraibh ud, go bfhuil se anairidhe aige fos pianta dochraideacha an bhais dfulang. Creud e an nidh is eifeachtamhla chum dimblas do thabhairt do dhuine air aithais agus sholais dhimbuana an tsaoghail si, iona an uair a chhuimhnochas se nach fedir le aon duine beo e fein a mheas acht mar bhraidh bhucht air a nglaodhfar go hathchomghear chum e iodaidhthe; - agus dfuadfas bas gan athruas o bhean, o chlain, o ghaoltaibh, o charaid, o gach a sealbaidhean se, agus o'n nuile nidh da dtug se gan sa tsaoghal so? Badh leor machtnamh a dheunamh air so go minic agus go durachtach chumna nan-mhiana a mhuchadh, a dhurchan an tuigse, a staonan a croidhe chum oilc, a chloidhean tromolach na cine daona agus a ghnidh chomh faillidheach iad an sa ghno tabhachmhar nar ceart do thabhairt <L 3> <L 4> air aon ghno eile, se sin gno a nanama do shabhail. Is gear go mbeidh a adhaigh nuadh air an gcriosdaidheacht go hiomlan, da machnaidh gach aon go minic ansan la, nach bhfuil an ach creadh agus gur gear go bhfilfidh se uirthe; gur gear go mbeidh se aig droith ansa uigh agus na bhiadh aig daolaibh. Da gcuirfeadh an bas crioch air an duine mar chuiran air na beitheachaibh; da niododh se an tanam agus an colan an aonfeacht, ni bheidh se chomh sganramhail agus ta se: - a bhfad o bheidh na mhi-adh badh sonas agus badh sholas mhor e de mhoran millti air feadh an domhain, mar reighfeadh se iad os na hanacraibh an a bhfuillid cuibhrithe; o chroligh na seandachta, o aicidibh, o leatrom o dhian-obair, o dhealbhas agus cruadhtanaibh gan airiomh; acht ni marsin a bhidhean: - oir ce go gcuran an bas go cinte deire le buaireamha an tsaoghail si, is romhinic gur badh e as tuis air anacraibh eile, ata ard-scanramhail tar bar do dhruim a ndeine agus a mbuaine: - de bhrigh an uair sgaran an tanam leis an gcolan go dtreoraidhthar e a bhfianaise De, agus go dtugtar chum geurcuntais e a dtaobh umpair an faid bhidh se a gcarcair na colna, agus go dtugtar breitheamhnas air da reir, chum e bheidh a bpiantaibh no a solas as sin amach go brath. Is rochoir dhuin caile an bhreitheimh, na gcaithfidh an tanam teacht d'a laithir, do gheur-bhreithnuidh, de bhrigh gur chuiredar critheagla air na daoinibh d'onoramid mar naoimh. Ni cosmhail na scrudadh a deunfar air an nanam da lathair sud, agus an scrudadh a deunfar air dhuine a lathair breitheimh saoghalta; de bhrigh nach dearnaidh an ciontach dochar <L 5> <L 6> na diobhail air bith dhon bhreitheimh saoghalta bidhean muinin aigi gur mo bheith se chum e shaoradh na e dhaoradh. Breabtar na fiaghnaise air uairibh, agus fos gan breab air uaribh eile ni thagan leo a bhfiaghnaisi do chur a bhfeidhm: anois agus aris tuggan lucht dlighe chur nuiadh dhon ghno le saortar daoine, agus faidhean fodhaone maitheamhnas o'n righ tar eis breith bhais a bheith tabartha ortha; acht a bhfiaghnaise an bhreithimh mhoir ni glaodhfar aon lucht dearbaidhthe na dlighe anaidhaigh an bhreitheimh fein a ciontaidh an coirtheach, agas tar eis bheith daortha, ne bhfuil an tsuil le maitheamhnas aige, ni bhfuil aon righ chum gairmidh tar ais air a mbreitheamhnas a bheir righ na bhflathas. Dearmhadan an duine is eagnaidhe moran nidhthe b'fiosach do trath eigin d'o shaoghal, do bhrigh gur gann i tuigse daonda, acht ta tuigse gan teora aig Dia uilechomhachtach agus ni bheidh se na Dhia da bhfiadfadh aon nidh do dhearmhad, no da mbeidh aon nidh air na'rbhfiosach e. Ni thuitean ruaine gruaige as ceann an duine, na ni cailtar na tanmhidh is suaraiche san domhain no go mbidhean a fhios aigi. Da bhrigh sin chidhean se a ndearnidh an duine de pheacadhaibh air feadh a shaoghail, a dhroch-smuainte, a dhroch-bhriathra, a dhromiana a ghniomhra agus a fhaillidh peachamhla; agus ni eile ta sganramhail tar mar is feidir a luadh, bearfadh se breitheamhnas air a bpeacach, ni do reir a throicre acht do reir a dhlighe cheirt fein go bithlom. Ansa tsaoghal so tarrigan se a ghrasa dhuin, fogran dhuin aithrighe do dheunadh, bidhean se ollamh le sithchain do dheonadh linn, targean dhuine a shacraminighe, <L 7> <L 8> agus (chum an imshniomh ata aigi air an ar nanmna do shabhail do thaisbeanadh dhuin,) cuirean se e fein a gcosmhalacht le fiolar a bhidhean ag teagask a ghaircach chum eitilt agus le circ a ghnidh curam a line do chumhdach fa na sciathanibh. Siad laethe na beatha so, na laethe o'rah, laethe na troicre. An uair chriochnion siad, criochnion an aonfheacht leo, fabhar De, dhon pheacach agus a throcre: roimhe so, b'é isa criosd an chabhair dob' acfuinighe, agus an charaid badh dhilisi a bhidh aige; acht le linn a bhreitheamhnais, is e is deine chum a dhaortha, - is e a namhaid fhogartha e. Thug se dslighe dho le comhlinadh, agus tabharfar breith air do reir na dlighe sin, - dlighe uathbhasach nach glacfadh Dia aon leithsceal ion a bhriseadh, gidh gar nos cotchean é, gidh gur le droch-shompla, le drocharrighe, le duil a bhfaltas, le gloire dhimhean, le fearg, no le mian sasaidh air fein fe dearra dhon pheacach a briseadh. Aon nidh a rin se bunascion le righlachibh benaithe na dlighe ud iocfadh as. Deir an dlighe ud leis, nach e gach aon a dearfas a thierna, a Thierna, do leogfar astach go flaitheamhnas, acht an te ghnidean toil an athar uile-chomhachtaic, ata air neamh: fogran si dho, gur mor a glaodhtar agus gur beg a toghfar; gur fairsiong an bealach a threoraidhean go hifrion, agus go bhfuil na tainte ag triall air; gur cumhang an bothar a threoraidhean d'n bheatha shiorruighe agus gur fanach duine d'faidhean amach e; nach feidir riocht na bhflathas do rochtain acht le dasacht agus le foireigion, an te na bhfuil spioraid chriosd aige nach le criosd e; an mhuintir is le criosd go gceusaid agus go gcloidhid a gcollan, a lochtaighe agus a hanmiana; <L 9> <L 10> ante ghradan athair na a mhathair, a dhearbhraithir na a dhearbsheur, a bhean na a chlan, na aon nidh eile ann sa tsaoghal so nios mo iona criosd, nach fieu e criosdaighe do thabhairt air. Deirtear linn gan bheidh air mearbhal, nach feidir fonoid a dheunadh fa Dhia, - nach folair leis go cinte, go gcomhlionfamis gach a gceangallon se orin: agus mar a gcuirfam siol na ndeaghoibreacha ann sa tsaoghal so, na beidh fomhar le buaint aguin sa t'siorruight. Da reir so, is fedir iomlani thraile an pheacaic a lathair an bhreitheimh mhoir do chur sios a mbegan focal. Thug Dia dlighe dho, chum a smuainte, a labhartha, a ghniomhartha do stiurughadh dha reir. Fuair se iodeachas a bhain leis a ndlighe si a bfios agus a ganfhios on a shagart poroiste, o lucht muinte an teagasg criosdaighe, agus on a mhuintir. Do scriobhadh leabhara go lior chum a minidhthe dho. Anois, do chomhlion se go firinach gach 'ur ordaidh an dlighe si dho do chomliona no do bhris se tridhthe go leir no tridh riant di go toillinach: ma chomhlion se go durachtach i ta breitheamhnas sabala siorriughe le tabhairt air a lathair bhreitheamhnais De; ma bhris se thridhthe agus go ndearnaidh se aithrighe iriomhnach ion a pheacadhaibh, do maitheadh dho iad; acht ma fheg se an saoghal so a bpeacadh marbhfeach daorfar e go teine iffrin. Sin e an breitheamh na gcaithfam dul d'a laithir. Sin i an dlighe ion a dtabharfar cum cuntais sinn; sin go athghear an trail a caithfam do sheasadh an la deighnioch uathbhasach ud, air a dtuctar la an bhreitheamhnais, agus air a dtuctar an cuntas sganramhail so an sa scribhin diadha. An la ud beidh an ghrian fallaidhthe le dorchadas <L 11> <L 12> agus le daolbhrat, agus an ghealach chomh dearg le fuil: cailfidh raolta a solus agus tuitfid as na spearibh, beidh an talamh air sinnechrith le crothadh athuathbhar. Burfidh an fhairge agus beidh a tonna a blosgeimridh go huathbhasach agus ag eirgih tar goimh le deine stoirme guaineun gaothe. Sud e la an dorchadis agus na smuite, la an amhgair agus an bhuarimh, la an doilgheis, an leirsgrios agus na andeise ion a mbeidh na flathais fa lan a luais agus da bhfillidh mar stuadh mamrin: peacaic air balbchrith agus ag seargadh le heigion eagla. Gach a bhfuil d'aille agus do sgeimh air an a saoghal so dha stracadh dhe, agus da raobadh aig an laimh chomhachtaic a cheap agus a cumh e agus an domhain go hiomlan air an-aird. An la ud beidh toirneach caora agus splanca, lasir ag brisidh thrid a dtalamh, na speartha chomh dearg le hiaran o'n dtiollach agus ion aon caor amhain tintighe. Ní shabhalfaidh a luas na ainmhithe is meiri; ni bheidh dion le faghail ann sua cuasanaibh is doimhne fa thalamh. Cailfair na shiasga ann iochtar na fairge. Fa mar tuctar fa ndeara gur gear o dhuine an bas nuair thagan seasadh na shuilih, nuair fhuaran a bheul agus bat a gheuga, nuair chaolan a shron agus dumpaidhean a lith; mara gceana chidhfar ann la ud comhartaidhe follasacha go mbeidh an domhain aig criochnughadh. Ansin cuirfidh ard-thierna uile-chomhachtach an domhain angeal chum an trompa dheighnie do sheididh ag glaoch air na marbhaibh, ag radh, eirgidh a mharbha agas tagaidh chum an bhreitheamhnais le guth a cloisfear as na flathais is airdi go fior-ioctar iffrin, agas do mhuiscilfas uadh shuan an bhais gach naon d'fag an <L 13> <L 14> saoghal so riamh o'n nuadhghein nach bhfeacaidh riamh an solus go niu an te is siadh mhair agus is mo crap le haois. Ni folair go crionfidh ansud, ni e amhain aingeil ghlormhara fhlaitheamhnais, acht angeil an uabhair a chail a n'oireacht. Teocfadh an tard-bhreitheamh Josa Chriosa a gcomhachtaibh agus a morghacht deabhraidhthe an iomulaine a ghloire, chum an bhreitheamhnais dheighneic, nach ngairmfar go brath air ais, do thabhairt air angeallaibh agas air dhaoinibh. Ansud oscuilfar labhar na beatha, labhar cuntais ar nghiomhartha, labhar mhor na geogus. Taisbeanfar a bhfiaghnaise aingeall agus daone, na peacaibh go leir an a raibh gach naon ciontach, agas ann nach ndearnaidh se aithrighe; na droch-smuinte d'a dtug se toil; a bhriathra agus a ghniomhartha peacamhla agas iomlan a fhallighthe; mighiomhartha daona eile nar coisg se agus e d'ualach air; agas na peacaibh ann a raibh se ran-phairteach le'n a dhroch-shompla no air aon mhodh eile. Se si an riarc sganramhail! Jo mor i naire an pheacaic bhoicht ann uair taisbeanfar a dhrochbheartha go leir a lathair a domhain, go fiu an chuid badh fholligh agas badh ghraineamhla dhiobh, nach raibh amhain amhras air 'na dtaobh aige'n mhuintir badh dhluithe caidreamh 'nuair bhidh se beo. Do reir nadura bidhean cathadh a ndiagh bheith beo aig daoinibh, agas leis sin bidhean eagla ortha 'nuair mheasid go mbeid le breith as a saoghal: air a shon si, ta moran daoine a thogfadh bas mar rogha tar an masla agus an mi-cliu a ghabadis, o chraobhsgasileadh pheacaidh a mbeatha go leir a bhfeaghnais an phobail ata laithreach. Cia fhiadfadh marsin dearg-naire an <L 15> <L 16> pheacaic do luadh, ann uair bheidh se aig fadhail na mi-cliu si a laithir na cine daonda go leir, agas a laithir Da nur tharing se irire air? chidean se lanreim a dhroch-bheartha; acht nibhfuil tarbhe air bith an sa doilgheas ata air; chidean se na deagh-oibreachtha a bhidh air a gcomas a dheunadh; acht d'imthidh an aimsir ann a fheadfadh se a ndeunadh, agas n chasfadh si go deo, chidean se morshunas na nanam naomhtha, ua bhfuil se fein sgartha go brath; agas ta geur-reidhearc aige air anacra fein gan suil air bith le cabair, acht a chroidhe d'a raobadh ag an smuaineadh marbtheach so “go bhfeadfadh se fein deunadh mar rineadar sud, gan aon nidh bheidh d'a dhith leis an la ud, agas na bhfuil aon nidh aige do tharbhe na bpeacadha aige gur damnaidh e da ndruim. So mar ta se fa chuimgheal daortha an aigne fein gan aon aithid amhain aimsire chum aithrighe ceadaidhthe aige acht ag fitheadh air an bhreitheamhnas sganramhail ta le tabhairt air. Roidhearc na croiche, badh chormhartha slanaidthe aige seal, ni fhogfhnaidh ann uair ud acht chum sceimhle a chur air. Da dtaaisbeanfadh duine a cuirfidh chum bais e fein a laithir cuirte, creuchach, stracaidhe, lan d'a cuid folla, an tarm le'r marbhadh e ann a laimh, a chneadha beul-sgaoilte, beo-lotidhthe, nach mor an sganra cuirfeadh an roidheare san air an te a mharbh e? An la ud, taisbeanfadh criosd bratach na croiche agas dearfaidh” feuchaidh fioghuir na croiche air 'ur cangaladh misi; fa ghulime, agus fa mhasla a lathair na milti, a bhi ag fonomhaid fu'm agas ag tabhairt no hoide or'm na tabairfuidhe air an te is iomdha dheunfadh de dhrochbheartha! <L 17> <L 18> Ni folair go raibh gradh mor agam dibh an trath gur fhulangas ioradsan air bhur son. Is follas gur mhian liom sibh a dheunadh seunmhar, agas dfeicsin aniu air mo dheis-laimh; agus ca'r ghaibh bhur mbuidheachas or'm air son mo thabharthaisighe go leir, air son mo mhorcuraim, agas 'ur fhulaingas air bhur son? Nior churabhar suim ann sna cuirighe thugas dibh, dhultabhar do na grasa thareagas dibh, thugabhair bhur gcul le'm shacramini, no nior ghlacabhair iad acht air dhroch-staid. Do tharcaisneabhair an creidiomh beannaidhthe a chuirios air bun. Dobhidh ogo no amhras agaibh, no do dhultabhair geili do na firinibh a bhain leis. d'eitibhuir mo chuing mhilis d'iomchar, agas chuiribhair sibh fein fa cruadh-smacht bhur nannmhiana agas fa ann-chomhachta na ndeamhan fhuathbhar a chidhean sibh bailithi annso, agas a hiadhfar suas a naonfheacht libhsi aniu a bprisun anro shiorruigh. A neugmais an pheacic mhi-adhbhairic a mbeith daortha aig a chogus fein, agas ig slanaighthoir a domhain eirghoidh na paganaic a mbreitheamhnas na choineadh, agas dairfaid sinne na daone donighe a rugadh agas tagadh suas a noirchidas na pagantacht; ni raibh aithne aguin air shlanaidhthoir a domhain nior chualamuir teacht thar anim Chriosd; agas gidh gur lear an chiall nadurtha, a thug Dia dhuine agas no hoibreachtha iongantach a rin se chum a fhoillisiughadh dhuin e bheith ann; a niniod an t'aon Dia uile-chomhachtach d'adhradh, d'adhramair iomhadha a rinneadh le lamha daone agas deithe fallsa. An uair bhimar nar leanbhaibh, ni raibh aon duine againn chum sinn do bhaistedh; ni raibh aon duine againn chum sinn do thagasgadh na nartadh nar <L 19> <L 20> gcreidimh. Ni raidh riaghalacha creidimh againn chum ar sturadh; ni raibh sacraminti againn chum sin do naomthadh; ni raibh aon nidh againn chum sin do threoradh, acht gannsholus ar reusuin a muchadh faroir! go luath le nar nan-mhianibh. Da bhfadhmais na grasa, na tabharthaisighe agas an t'oideachas a fuair sibhse, ni bheidhmis anois ann sa rachtaibh aindeise ann a bhfuilimid. Acht ann bhur dtaobh sa, a dhrong dhimbuidheach, mhi-nadurtha, chuadh sibhsi don ghorta a lar na romhaise moire. d'admhaidh sibh le'n bhur mbeul gur chriosdaidhthe sibh, agas mhaireabhair mar phaganachaibh. Do bheanachtaibh agus do ghrasaibh an t'slainaidhthoir, dorinn sibh malachtuighe dhibh fein, agas thugabhair nimh mharbhthach dhibh fein leis na sacramintibh. Is maith a ceart marsin, sibh bheith diobartha oriadharc De go deo. Is fior so gan amhras; oir is e an breitheamhnas ceudna thug Josa Criosd air na guideachaibh a dheullaidh creideamhadh ann, no aithrighe do dheunnadh d'aimhdheoin na bhfeart agas na miorbhuilighe a rinn ann a measg. “Da ndeunfainn se air se na nidhthe iongantacha a Tyre agas a Sidon (tiorta paganach) a rinneas eadaribhse, is fada uadh dheunfadis aithrighe a mbrathaibh roin agas a luathre.” Derim libh go dearbtha, gur saoire an bhreith, a tabharfar an la deighionach air na daoinibh malaidhthe a chomhnaidh a Sodom agus a Gomarha iona oruibhse se an breitheamhnas ceudna a tabharfar air chatalacaibh mi-riagalta. Ameasg an t'sluagh mhoir a bheidh chomcrinuighthe air aon lathir an la ud, is ortha tabharfar an bhreith is cruadh, do bhrigh go bhfuaradar caoi agas comhgar tar chach eile chum a n'anama do <L 21> <L 22> shabhail. Agus air a shon sa (gidh nach mo is firineadh na is inganteadhe) daimhdheoin go gcurthar scanra an bhais agas daoirse breitheamhnais Dei go minic a g'cuimhnidh dhoibh; ni theidhean na fior-raidhte briomhar so a bhainean leo go leir a bhfeidhim air mhoran diobh air aon chur; agas an drong a bhreithnidhean iad is bar-edrom neamh-eifeacthamhail agas is leis sin, is fanach a baintear an tairbhe asda badh dhual a bhaint, se sin an peacach d'umpadh go hiomlan air a leas. A Dhia mhoir! nach eugsamhlach an nidh an chine daonda a bheidh, chomh ciocrach, chomh buan-t'seasmhach agas taid chum bigh agas eudic do shaothradh dhoibh fein; agas chomh imshiomhach sin chum na ghnotha saoghalta is bunadhaisti a bhidhean aca do chur air bun: agas air e shon so na leanaid an riaghail eagnaigh so ansan ghno, a bhaineann le'n a sean agas le'n a sunas sioruigh ansa t'saoghal eile! Ta fhios aca cad e an idir-dhealbhadh, ata idir phanaid agas aoibhneas; idir ghearracht an t'shaoghail so agus an t'sioruight: tar eis sin uile, ni chuirion a n'eolas air na nidhthe so dfiachaibh ortha aithrighe do dheunadh. d'ordaidh Dia do'n fhaigh Jonas forfhogradh a thabhairt do lucht chomhnaidhthe Ninive aithrighe do dheunadh. Thug an fhaigh iarracht air dhul as an slighe; agas chuige sin, chuadh air loing chum triall air dhuithche iasachta. Acht chum a chur a dtuigsin do, na bhfiadfadh se cur an'aghaidh chomhachta Dei; deirgidh stoirm mhor air an bhfairge, agas ann uair admhaidh Jonas do'n fhuirm, gurbe fein fa dheara a heirgidh do caitheadh amach ann san bhfairge e; agas chuir Dia iasg mor chum e shlugadh. Tar eis bheith thri la agas thri oidhee a <L 23> <L 24> mbolg an eisg, sgeidh se air an dtraig e. Dimidh an duine aonir si, ann uair b'eigion do e, go Ninive, aon do na catharaibh san aimsir sin, badh mho ansa domhan, luidh se go hard air na doinibh agas a dubairt leo “a gcean dafhichid la, tabharfar leirscrios air bhur caithir”. Creud a thuit amach? Ghlac na daoine de'n uile cheim da raibh san caithir critheagla air chlos an sgeil sganramhail sin; sgradadar air an dtierna aig iaradh truadh rinidar aithrighe agas mhaith se dhoibh. Anois nuair thractar air anfa an lae deighneic; air losgadh an domhain, air sholas fhlaitheamhnais; air annracht na droinge damanta, ni mhothaidh daoine an tuarasgbhail a tugadhthar artha, mairid mar mhairidar roimhe sin, chomh maith as da mbeith se air a gcoinas iad fein do chomhairc o'n dteotan gcoitchean ud; no nach caithfidis teacht an naonfeacht le chach a laithir an bhreithnimh. Na daoine da'rb'air mhaithe leo a craobhsgoiltar na nidhthe sganramhail so, uath am go am, is doibh is lughadh theidh siad chum sochair. Da bhfuil de lucht oil, druise, calaoise, eitheic munabair etc., laithrach anso aniu, an iomodh duine dhiobh a cheappeas a bheatha a leasadh, aithrighe oireamhnach a dheunadh, agas reir an tierna go duthrachtach an chuid eile dha saoghal? An mor ata annso, no an bhfuil aon duine aige eimhidh air Dhia ag earadh troicre agas maitheamhnais mar dhaoine na catharach ud air ar thractas huas? Nibhfuil fhios so ach ag Dia a chuardaidhean na croidhthe. Nibhiul aon nidh a gcomas damhsa ach eimhidh go hard ortha mar rin an fhaigh air mhuintir Ninive; “adhuc quadraginta dies etc.” agas a radh le duine na mairfidh se acht dafhihid la bedir; le duine eile; ni mhairfid tu <L 25> <L 26> acht an bhliain so: libh go leir; fa cheann beagan blian go mbeidhm uile marbh adhlaicthe, sabhalta no damanta. Tar eis bais, ni mhuchfadh a bhfuil d'uisge annsa hamhnaibh, agas, ann san bfairge spre de theine iffrin: ach anois ta se air ar gcomas go leir i mhuchadh. Cionas? Le deora na haithrighe. Ann uair a tabharfar breith damanta air dhuine, as sin amach, nibhfuil tairbhe air bith le faghail uadh urnaidhthibh aingeal, na naomh fhlaitheamhnais, uadh mbas na uadh phais Josa Criosd. Ni feidir fearg Dei mhaoladh, no a bhreitheamhnas do ghairm tar ais: ach is fedir linn fhearg do mhaoladh anois agas maitheamhnas d'fadhail uaidh. Cionas? Le breitheamhnas a thabhairt oruin fein cosmhail les an mbreith, thabharfas Dia air a muintir, a bheidh na lathair an la deighnioch; se sin le radh gan maill, gan a chur air cairde seachtmhuin, mi no bliain; d'eagla go dtiocfadh an bas oruin mar tamid, agas go gcailfidh go brath sinn; breith dhein gan taise do thabhairt oruin fein; gan leith-sgeal air domhain ann air bpeacadhaibh, uadh chleactha, uadh lagathar, uadh shlighe bheatha, uadh aois, uadh curam, uadh phuimp uadh ann-mhiana no uadh aon nidh eile: an breitheamhnas so do thabhairt oruin d'aon-iaracht; gan dull ar gcull, gan ar geannurradh air dtierna neamhga a threigan go deo aris; de bhrigh gur sinn a shelibh dilis, do brigh gur fearr dhuin a mhuinteras na an domhan uile d'a eugmais. Is se si breitheamhnas, a tabharfas Dia oruinn go leir na dhiagh so, agas is e ta riachtanach aguine do thabhairt oruinn fein laithreach chum dull uadh sganra an lac uathbhasaic dheignaic. Fiadfam anois cabhair do thabhairt don bhochton, deoch don duine thartmhar, biadh <L 27> <L 28> don ocrach, eudach don nochtaidhthe, feis do'n dioraighe, an duine tinn agas an te ta mbridhdanas dfiosradh, compord do chur air an te ta a mbuairt a bheag no a mhor d reir ar bhfaghaltais. Deir ar slanaighthoir go gcaithfidhmid freagairt ansna nidhthibh si. Ta ann ar gcomas le congamh ghrasa De, ar mbeatha do chathadh go measardha, go geanmnuigh, gan eugeoir do dheunadh air aon duine, dualgais ar gcreidimh do chomhlinadh le caoinduracht. Is chuige thanaic, Josa Criosd air talamh chum cumais do thabhairt dhuin na nidhthe so do dheunadh, agas chum go mairfimis do reir tagaisg an creidimh alainn d'admhadhmid: ionas go mbeidh teagasg Dei mar lochran d'ar gcosaibh agas mar sholus dar gcasanaibh tre shlighe deamhair na beatha so, ag chur meanmna agas meisnic oruinn air leaba ar mbais agas a chur aoibhneas do-chriochnaidhthe ann airmhithe a rioght ghloire Dei. Amen.
19 Dawson Street, Dublin 2
D02 HH58 +353 1 676 2570 info@ria.ie
Cookie Use
Website developed by Niall O'Leary Services
