L. 151

1. Domhnach Cásga agus Lá Nodlag
An dá lá is fearr do'n mbolg.
(Do'n mbolg, recte do'n bholg).

2. Bliadhain is lá indiu, 'seadh báitheadh
mó mháthair, agus dá raghadh sí timcheall an
droichead, bheadh sí sa' mbaile fad' ó.

3. Sglábhuidhe bocht do dúisgthí chum oibre
roimh ló, go n-abradh sé: “I nAinm an
Athar agus an Mhic agus an Spioraid Naoimh, chomh
maith agus dá mbadh é an mhaidin é!”

4. Ba chomh-gann biadh agus Béarla sa' tír
an tan thárla an comhrádh so idir bheirt.
“Léigh an leacht dúinn.” “B'fhéidir thusa
d'ithis níos mó de'n mhin bhuidhe 'ná mise — ná
feudfá é do léigheadh?”

5. Solus na soillse — radharc na
Tríonóide -
Agus grása na foidhide i n-aghaidh na
heugcórach.
(Guidhtear chugainn iad).

6. Eibhlín éigin do bhí i mBaile na
bhFaoiteach lá seaca, na madraidhe d'á
ruagadh, agus na clocha greamuighthe chomh
daingean sa' talamh ag an sioc, nár fheud
sí a gcaitheamh leó, go ndubhairt sí an rann:

Is olc an ceart é, a mhuintir Bhaile na
bhFaoiteach,
Clocha ceangailte agus madraidhe sgaoilte
Agus Eibhlín dh'á lagaint chom minic is
d'éirigheadh sí.

7. Salann 'san uisge, cuir min ann,
Cuir sin ar sgáilín le bláthaigh ramhair,
Tá agat cuid is fearr 'san domhan.

8. Déirc d'á hiarraidh annso: — “Tabhair
dhom leath-phi'nn, má 'sé do thoil é. Tá
coígthigheas ó thug tú dada dhom, agus beidh
coígthigheas eile go n-iarrfad leath-phi'nn eile
ort.”

Micheál Ó Dúnlainge.
Árdscoil Naomh Eóin,
Portláirge.