Corpas

MAR DO MHAIRBH CUCHULAINN EADARCOMhOL. - II.

D'imthigh sé leis annsoin.  D'fhill ó Mhéthiu agus Chethiu,
agus (.i. nuair a) dubhairt le n-a ara (tiománuidhe):
"Do mhuidheas-sa i bhfiadhnaise Fhearghusa," ar seisean,
"comhrac le Cúchulainn i mbáireach.  Ní féidir linn
fuireach go dtí soin amh.  Castar na heich thar n-ais
de'n tulaigh arís."  Chonnaic (chíonn) loégh soin agus
dubhairt le Cúchulainn:  "Sid é an carbad tar n-ais
(thárlaidh) a chlár clé linne.  "Ní fiacha obaidh
(diúltadh) soin, arsa Cúchulainn."  "Gabhaimís síos
go dtí an t-áth go bhfagham scéala," arsa Cúchulainn.
"Ní háil liom," arsa Cúchulainn, "an rud so iarrair
orm."  "Is éigin duit amh," arsa Eadarcomhol.  Do
bhuail (.i. buaileann) Cúchulainn an fód fé n-a
chosaibh ar chuma gur thuit sé n-a luighe agus an fód
anuas air.  "Éirigh uaim," arsa Cúchulainn, "is
leisc liom mo lámha a ghlanadh ionnat; do roinnfinn
i n-il-pháirtibh thú ó chianaibh mara mbeadh Fearghus."
"Ní scarfam ar an gcuma so," arsa Eadarcómhol,
"go mbéarfad-sa (liom) do cheann-sa, no go bhfág-
fad-sa mo cheann agat-sa."  "Mar siúd seadh bheidh,"
arsa Cúchulainn.  Do bhuail Cúchulainn le n-a
chlaidheamh é os cionn an dá ascail, ar nós gur thuit
a éadach de is níor ghoirtigh é um a chneas.  "Imthigh
anois," arsa Cúchulainn.  "Ní imtheoghad," arsa Eadar-
cómhol.  Thug Cúchulainn fé annsoin, le faobhar a
chlaidhimh, is do bheárr sé a fholt fé mar do bheárr-
faidhe le scin bhearrtha é.  Níor chuir sé fiú scríbe
ar an gcneas.  Ó bhí an t-aitheach ag dul i ndéine is i
sír-leanamhaint air, do bhuail i mbathas a chinn é is do
roinn é (dhein dhá leath de) anuas go himleacán.

Chonnaic Fearghus an carbad ag imtheacht thairis is
fear aonair ann.  D'fhill Fearghus cun aidhnis le
Cúchulainn.  "Olc duit a shiothbhra," ar seisean,
"m'oineach-sa a shárughadh.  Is gairid mo 'lorg 'leat." 
"Ná bí i n-earraid liom a Fhearghuis a chuid," arsa
Cúchulainn … Do chrom sé 'n-a shléachtain go
ndeaghaidh carbad Fhearghusa thairis fé thrí.  "D'fhiaf-
raigh dá thiománuidhe-san: 'an mise fé ndeara é.'"
"Ní tu ar éan-chor," arsa a thiomanuidhe-san.
"Dubhairt," arsa Cúchullain, "ná himtheoghadh go
mbéarfadh (leis) mo cheann-sa, nó go bhfágfadh a
cheann-san agam-sa."  "Cia aca b'fhusa leat
<L 606>
(d'fhulang) a Fhearghuis a chara?" arsa Cúchulain.
"Is fusa liom mar do dheineadh mhuise," arsa
Fearghus, "mar is eisean a bhí iomarcach:"

N-a dhiaidh-san chuir Fearghus laingcis tré n-a dhá
sháil is do thug leis i ndiaidh a charbaid féin go dtí
an dún é.  Nuair a bhítí ag dul thar cairgreacha do
scaradh an dá leath ó chéile; nuair bhíodh réidh (ann)
do thagaidís le chéile arís.  Chonnaic Meadhbh é.  "Ní
deas an úsáid ar mhaoth-choileán soin," a Fhearghuis,
arsa Meadhbh.  "Níor cheart don aitheach-mhadradh,"
arsa Fearghus, "comhrac a chur ar an gCoin Móir,
(fear) ná raibh sé ar a chumus é chosc.

Annsoin do rómhaireadh a uaigh; do sáitheadh a liag
(i dtalamh); do scríbhadh a ainm i n-oghaim; do 
dheineadh a chaoineadh.
Historical Irish Corpus
1600 - 1926

Mar do mhairbh Cúchulainn Eadarcomol. II.

Search Texts

Historical Irish Corpus1600 - 1926

Mar do mhairbh Cúchulainn Eadarcomol. II.

Search Texts

Historical Irish Corpus
1600 - 1926
