Historical Irish Corpus
1600 - 1926
Historical Dictionary of Irish
Search the corpus
Browse the Text Archive 1600-1926
Seanchus. Cearrbhach na Craoibhe.
Title
Seanchus. Cearrbhach na Craoibhe.
Author(s)
Ua Ruaidhrí, Seaghán,
Compiler/Editor
Laoide, Seosamh (Lloyd, Joseph H.)
Composition Date
1900
Publisher
Connradh na Gaedhilge
Téacs
Comhad TEI
Gnáth-Théacs
Comhad ePub
Search Texts
Enter word/phrase
Search Type
Headword
Standardised
Exact match
Phrase
Word Type
All
Adjective
Noun
Preposition
Pronoun
Verb
Verbal Noun
Poetry/Prose
Both
Prose
Poetry
Set Dates
1600
1926
<L 461> SEANCHUS. CEARRBHACH NA CRAOIBHE. Fad ó nuair ba gnáthach rí ar gach uile shaghas ceirde agus dream faoi leith, budh é Cearrbhach na Craoibhe do bhí 'na rígh os cionn na gCear- rbhach agus lucht imeartha go léir, agus bhí sé chomh glic sin nár fheud duine ar bith ar dhruim na talamhna cluiche do chur air, ag imirt cártaí ioná aon imirt eile. Faoi dheireadh, agus mar gheall air so, d'éirigh se uaigneach is mí-shásta, agus dubhairt se ó nar bh'fhéidir leis cluiche d'fhághail le duine do'n tsaoghal so go rachadh sé chum an tsaoghail eile dhá fheuchaint. Do imthigh leis ag siubhal roimhe, agus ní dhearnaidh stad do'n ghluasacht sin go dtainic se go dorsa móra ifrinn agus bhuail se ortha go teann. “Cia atá annsin” arsa 'n dorsóir. “Atá mise, Cearrbhach na Craoibhe ó'n saoghal uachtair,” ar sé, “agus táim ag iarraidh cluiche cártaí do imirt leis an Ard- deamhan.” Thainic an t-Ard-deamhan is dubhairt se, “Cia an geall atá agat-sa le cur liom, mar nach imrighim-se acht ar anamnaibh daoine?” “Cuirfead m'anam fhéin i n-aghaidh cinn díobh so dha bhfuil i ngéibheann agat-sa 'san áit so,” ar seisean. “Cuirfead,” arsa 'n deamhan. Fágadh bord faoi réir dóibh ar an mball agus thoisigheadar ar an imirt. Do ghnodhuigh an Cearrbhach an chéad chluiche, agus mar sin dó de'n cuid ba mhó de na ceannaibh eile, go rabh gach anam ins an áit gnodhuighthe aige acht aon cheann amháin, agus ní imreo- chadh an deamhan an ceann sin leis dá chruaidhe dár chuir an Cearrbhach air é. Bhailigh leis ann sin iad, acht nuair do chonnaic an t-anam bocht do fágadh ar gcúl ag imtheacht iad, leig sí sgread aistí do sgoilteadh cloch, act ní rabh árach air. Sheol sé roimhe iad annsain mar bheadh sgata uan agus dhubhairt se, “Cad do dheunfar libh-se anois?” “O, a chara, beir go Flai- theas sinn, beir leat go Flaitheas sinn,” ar iad-san. “Tá sé chomh maith dham, ó tharla annso sibh,” ar sé, agus thiomáin sé leo ná go dtainiceadar go geataí móra geala na bhFlaitheas. D'osgail na geataí agus cuireadh fáilte rompa, agus chuaidh na h-anamnaí isteach agus dubhairt an Naom-dhorsóir leis an <L 462> gCearrbhach, “Nach dtiucfaidh tú fhéin isteach?” “Ma fhaghaim cead na cártaí do thabhairt liom, rachad,” arsa 'n Cearrbhach, “acht muna bhfaghad, ní rachad.” “Ní bhfuighir an cead sin,” arsa 'n Naomh, “acht fág ar an mballa iad taobh 'muigh de'n gheata, agus téirigh isteach go bhfeicidh tú na h-anmanna úd cóirighthe i n-a n-áit, agus tig leat tigheacht amach i ndiaidh tamaill i gcoinne na gcártaí, má ogruigheann tú.” Rinní an Cearrbhach sin agus chuaidh sé isteach act dhearmad se tigheacht amach ó shin 'na gcoinne. Sin mar chuaidh Cearrbhach na Craoibhe go Flaitheas, agus so é an fáth a n-abairthear le teachtaire mall do ghnidheas faillighe i dtigh na teachtaireachta “Do dhearmadais filleadh, mar rinní Cearrbhach na Craoibhe. SEAGHÁN UA RUAIDHRÍ.
19 Dawson Street, Dublin 2
D02 HH58 +353 1 676 2570 info@ria.ie
Cookie Use
Website developed by Niall O'Leary Services
