TIONNTODH PHÁDHRAIC.
Bhíodh Pádraig ag taithighe go tigh Phádhraic 
('un Críosthaidhe a dheanamh de).  Chuaidh bean 
Phaidí 'un doruis lá amháin.
"A Phaidí," ars' í, "tá Pádraig ag teacht 
arís."
"Má tá," adeir Pádhraic, "racha mé dho 
luighe, agus abair leis go deacha me 'mo chodladh."
Thainic Pádraic isteach.
"Ga bhfuil Paidí?" adeir se.
"Tá se 'na chodladh," adeir an bhean.
"Má tá se 'na chodladh," arsa Pádraig,
"go n-éirghidh se slán;
'S mur bhfuil se 'ná chodladh, go gcodlaidh
se a sháith!"
D'imthigh Pádraig leis is cha dtainic ar 
ais go bliadhain ó'n lá sin.  Thainic Pádraig 
isteach aríst.
"Ga bhfuil Paidí?" adeir se.
"Char chóruigh siad an liobaidh ó bhí tú 
innseo roimhe," ars' an bhean.
"Gabh síos," adeir se, "is abair leis 
éirghe."  
Chuaidh an bhean síos is d'iarr sí air éirghe.
D'éirigh Pádhraic suas gomh maith is bhí se 
riamh (agus ghlac se an baisteadh annsin).