L. 417

Thóg an bás mílidh meirge
A slógh gráidh na Gaoidheilge;
Tuile deór bí rinn mun ramh:
N-a luighe i gcill Seón Strachan.

Chaill Alba mac dá macaibh;
Sacsa ollamh dá hollamhain;
Banba 'on dulsa, cáir canaidh,
Ursa áin dá hursanaibh.

Do luid isan mBreatain bhig
D'fhéachain cairteadh san gCumrig;
Fuair san tír, dá chruas a chnámh,
Fuacht do shín air n-a shlaodán.

Nuair d'fhill gan bhéim a bhaile
Ní thug dó fhéin úr-aire;
Níor shos don rón ar ródaibh
Gur bhuail scór n-a scamhógaibh.

D'éirigh ar an laoch de luas
Taom mór éachtach den éagcruas,
Taom dá dtáinig bás is breith,
Taom 'n-a ráinig ár ró-chleith.

Ní mhaoidhfeam, badh leamhus linn,
A cháil ná a líomhthacht léighinn;
Feas díbh, gan leith-bhéim lútha
Go bhfuair deigh-chéim Dochtúra.

Acht luadhfad meanmain an mháil
Do ba cneasta le chompáin,
D'fhóireadh ar gach dalta dil,
Threóireadh go canta caoimhthigh.

B'fhurus d'éinne dul 'n-a dháil
D'fhonn sanus léire uaidh d'fhaghbháil;
É níor cham i n-uain an eóil,
Níor ghann fá dhuain don direóil.

"To-fo-gab" sos fada fuair —
Atcondarc a racht ró-shuain;
An Fhorainm Láir beidh fó bhrat
Ag toghairm táir lucht leath-stac.

Mun n-éirghidh i bhFáil go bhfios,
D'ár ndion "Crádh Oll-chroidhe Éigios,"
'S an "Mach Tíre" ón mbinn — ár mbród —
Tinn dár ndíne an rath rostóg.

T: ó: G.

Do thógaibh an ródaire bhás bhradach
Óirchiste an eóil is an árd-ghradaim,
Móirchion a shóisear 's a shámh-dhalta,
Agus Sólon ár slógh gcumuis Seán
Strachan.

Beó bocht gan treóir nirt atá a maireann
D'eólchaibh na Fódla 'n-a dheáidh admhaim.
A Mhór-chruthuightheóir tuile is trágha mara,
Ar sógh go raibh Seón it phioláid farat.

TÓRNA.