L. 120

Fionn fairsing fial,
Ceann gaisge bhfear bhFáil,
Rí mórdhálach caomh
Fá mór ag díol dámh.

A chroidhe osgailte mear,
Is é ba mhaith re luadh;
Fonn fír-ghlic fial,
Fáidh fá mór buadh.

Fá glan gorm a rosg,
A fholt mar an ór buidhe;
Sgéimh an Ríogh fá buan
Is a ghruadh mar an gcaoir.

Gach bean lán d'á shearc;
A chneas mar an gcailc mbáin;
Mac Muirne fá caomh,
Fionn rí na n-arm n-áigh.

Trí chéad orgán binn
I dtimcheall Fhinn go bhfuil,
Is trí chéd unga óir
Do chionn gach ceoil díobh sin.

Dob' é uaigneas mo thriaith,
Nuair do bhámair féin ann,
Caith-eagar gan bhrón
Fá ól fhear nár bh'fhann.

Do-chonnarc féin rem' linn
Ag Fionn, flaith gach n-óil,
Deich gcéad corn go n-a bhfleasgaibh
Fá n-a gcneasaibh óir.

Do bhí dá bhruighin déag -
Fá lór a mhéad i ndún -
Ag mac inghine Thaidhg
Ó Almhain na bhFiann n-úr.

Do bhí dá chéad do theinntibh
Go cinnte ann gach tigh;
Fear is céad gan ghainne
Fó gach teine dhíobh sin.

An tráth do thógtaoi fíoch
Na laoch sin le fearg,
Do choisgeadh Fionn le héan-uair,
cidh go madh mhór a fhearg.

Níor thug mo Rí do thruagh
Ná diúltadh do shaith;
Uch! ba mhaith gach ceann
D'ar ghabh Fionn na bhflaith.