L. 56

Eóin óg Mac Niallghuis cct.

A Dhonnchaidh Uí Bhaoighill,
'Sé mo léan thú 'do luighe,
'S go bhfuil an baile seo gan chaoi ó d'éag
tú,
'S gur i n-aice le do chroidhe
Budh mhaith liom a bheith 'mo luighe,
Nó go n-aithriseachainn 'gois íseal mo sgéal
duit;
Acht seanfhocal, 's is fíor,
Chluinim ag gach aon,
Gur'b é an fear is fheárr gnaoi bheireas
saoghal leis.
Nach feárr a bheith mar 'tchím
I bhflaitheas ag na naoimh
'Ná faoi chosaibh Gall ag díol cíos leo gach
aon lá?

Cia sheasfas i n-ár gcás
I n-am troda 'ná i n-am spáirn,
S a rí, god a dheánfas muid do do dhíogh-
bháil?
Codladh, ó, go sáimh
Ar leabaidh chlúimh ní fhághaim,
Acht ag osnuighil ag-os árd agus ag síor ghul!

Cluinim fhéin gáir
Ag fir agus ag mnáibh
'S iad ag fiafraidhe cá an áit innseo i
mbíonn tú;
'S a' ghealach a bhí bán,
Tá sí anois comh dubh le smál,
'S mo mhallacht-sa ar a' bhás a bhain díom thú.

Chonncas damh fhéin
Gur dhanardha an gníomh,
Nuair nár labhair tú ag-ois íseal indé liom,
'S go deacha mise síos
Ar fad go hInis Caoil
Fá Nodlaic mar beas aoibh ar ghach éinneach;
Labhair mé go caoidheamhail
Leis an leic a rabh tú faoi
Go rabh an arraingthe do mo chlaoidh 's do
mo ghéaradh;
Acht creidim-sa, 's is fíor,
Gur bhlais tusa braon
De'n deoch dhearmaid bhíodh ag Fiannaibh
Éireann.

'S ar philleadh damh-sa aníos,
Is lag athtuirseach a bhím, -
Ní fheicfidh mé thú choidh'e go Lá an tSléibhe;
Tá ghach duine ag ar mian leis
'Baint seachadh as mo thaoibh, -
is mise tá 'tabhairt a íoc in-san fhéarach;
Acht dá maireadh se ar a' tsaoghal,
Donnchadh O Baoighill,
Ní bheidheadh Neilí agus a nighean choidh'e ag
géar-ghol;
'S gur faoi'n leic atá 'na luighe,
Tá miansearc mo chroidhe,
'S gur'b é Donnchadh O Baoighill fear a'
déagh-chroidhe.

Is ó Éamonn óg Mhac an Ghoill i nGlinn Gheis a fríth
an t-amhrán binn so.