Litir ó'n Aifric Theas.

Tháinig an litir seo tamall ó shoin ó
shean-charaid do'n Irisleabhar agus do chúis na
Gaedhilge, ó'n té b'fhéidir dob' fhearr eolas
ar Ghaedhilg agus ba mhó spéis innti i gConnach-
taibh an fhaid do bhí sé ann .i. Eoghan ua
Neachtain.

Iohannesburg, 18/7/97.

Eoin uasal Mac Néill.

A chara ionmhuin —

Is minic ó thángas do'n tír seo do
shanntuigheas sgríobh chugat agus chum cáirde
Gaedhealach eile, acht leis an bhfírinne inn-
sint, ní hé bhí 'cur imnidhe orm go minic, óir
ní rabhas suidhte mar budh mhian liom. Acht
ó tá mé anois, le tamall, níos sócamh-
laighe, budh mhaith liom fios d'fhagháil ar ar
tharla do chúis na Gaedhilge agus d'á cáirdibh,
ó d'fhág mé Éire. Níor mhaith liom a chur
de buadhairt ort-sa, ó tá a fhios agam go
bhfuil do sheacht sáith le deunamh agat; acht
'na dhiaidh sin, is agat atá an fios is fearr
ar gach nídh d'á bhfuil uaim ar an gcuntar
so, agus freisin is agat is fearr atá a fhios
le n'innsint.

D'á bhrígh sin, má 'sé do thoil é, budh mhian
liom fios d'fhagháil ar an obair tá dh'á
deunamh 'sna sgoiltibh, 'sna páipéiribh, agus
ann gach áit eile, ar son na cúise.

Cia an chaoi i bhful an tAthair Eoghan Ua
Gramhna, nó an dtáinig sé a-bhaile fós?

Ní fhacas an tIrisleabhar o Shamhain seo
chuaidh thart, agus budh mhian liom é fheicsint
gach mí. Mar sin má chuireann tú chugam
an tIrisleabhar ó Shamhain go Samhain, agus má
chuir an Dochtúir de híde a chuid oibre i
gceann a chéile i n-aon leabhar, é sin
freisin, agus an cunntas ar an bpéire,
stiúrfad chugat-sa nó chum Sheagháin Uí
hÓgáin a luach.

Níor thuigeas riamh go dtí anois go raibh
croidhthe na mbárd, do sgríobh abhráin ar
Éirinn, go hiomlán 'n-a gcuid dánta. Acht
tuigim anois go bhfuil sé nádúrtha ag
daoinibh i gcian cuimhniughadh go grádhmhar
ar a dtír, agus is minic thagas línte as
abhránaibh na mbárd im' aigneadh nuair bhím
ar m'obair, agus an méid eile smuainte atá
'sna dántaibh sin.

Tá mé i sláinte mhaith anois, buidheachas
le Dia, agus bhíos ó tháinig mé annso, acht aon
ruaig amháin tinnis fuaras. Tá súil agam
go bhfuil tú féin i ndeaghshláinte agus nach
marbhóchaidh tú thú féin le hobair, mar do
rinne an tAthair Ua Gramhna, is beag nach.
Slán leat go ceann tamaill eile.

Do bhuan-chara Gaedhealach
Eoghan Ua Neachtain.

[Ní le haghaidh an Irisleabhair do sgríobh
ar gcara an litir seo, acht ní mheasam go
bhfuil aon rud is mó chuireas áthas i
gcroidhe na ndaoine ná ceangal grádhmhar
do bheith eatorra agus na cáirde atá i bhfad

uatha. D'á bhrígh sin, gabhmaoid orainn go
maithfidh an sgríbhneóir dhúinn a ndeárna-
mar .i. an litir do chur i gcló fá choinne
cáich. Cuireann sí i dtuigsin dúinn gur
malairt spéir agus nach malairt spéise do
ghní an té imthigheas thar muir.]