---

L. 255

Tiocfaidh aimsir ann n-a racham fá'n tsliabh,
'S go mbéidh gach dream go teann ag tarraing go dian;
Is truaigh leam, tar ceann a gcaithinn den bhiadh,
Mo lón bheith gann an t-am is fada mo thriall.

Is tu an t-arrachta is peactha go leór 'do dhiaidh,
Is tu sheachain na deich n-aitheannta d'órduigh Dia,
Is tu is deacra dhamh tharraing sa ród 'mo dhiaidh,
Is cúis cheannaigh dhamh a bhfacas ded shórt ariamh.

Bhí Éire i gceart ag Árt ag Ír 's ag Niall,
'S do bhí sí seal ag flatha d'fhíorfhuil Bhriain;
Chaith sí dairt le mac gach ríogh as a bhiadh,
Is tug sí searc do Ghallaibh thíos is tiar.

Bheith i mbrataibh loma: Ní nár do mhacaibh foghloma;
Buille ar mheath ní nár do neach: 'S a dhán do bheith ar biseach.